تبخال تناسلی (هرپس): علائم، علل و درمان

تبخال تناسلی یک بیماری مقاربتی شایع است که مردان و زنان را درگیر می‌کند. خصوصیات هرپس تناسلی شامل درد، خارش و زخم در ناحیه تناسلی است. اما ممکن است هیچ گونه علائم یا نشانه‌ای وجود نداشته باشد. این تبخال، حتی با وجود اینکه هیچ زخم قابل مشاهده‌ای نداشته باشد، می‌تواند واگیردار باشد. داروها می‌توانند علائم بیمار را تسکین داده و خطر آلوده کردن دیگران را کاهش دهند. کاندوم نیز می‌تواند در پیشگیری از انتقال ویروس موثر باشد.

علائم

---

بیشتر افراد مبتلا به ویروس هرپس سیمپلکس نمی‌دانند که دچار آن هستند زیرا هیچ گونه علائم یا نشانه‌ی مشخصی وجود ندارد و یا بسیار خفیف هستند.

علائم تبخال تناسلی در صورت وجود عبارتند از:

• درد یا خارش که ظرف ۲ تا ۱۰ روز پس از قرار گرفتن در معرض شریک جنسی آلوده آغاز می‌شود.
• برجستگی‌های قرمز کوچک یا تاول‌های سفید کوچک که ممکن است چند روز بعد ظاهر شوند.
• زخم‌هایی که با پاره شدن تاول‌ها شکل می‌گیرند و از آنها خون یا چرک بیرون می‌آید.
• دمل‌هایی که با بهبود یافتن زخم‌ها تشکیل می‌شوند.

زخم‌ها ممکن است باعث درد و سوزش هنگام ادرار شوند. همچنین ممکن است تا زمان از بین رفتن عفونت، درد و حساسیت در ناحیه‌ی تناسلی وجود داشته باشد. در اوایل بروز بیماری ممکن است علائم و نشانه‌هایی شبیه به آنفولانزا مانند تورم غدد لنفاوی در کشاله ران، سردرد، درد عضلانی و تب را تجربه کنید.

تفاوت‌ها در محل بروز علائم تبخال تناسلی

---

زخم‌ها جایی ظاهر می‌شوند که عفونت وارد بدن شده است. عفونت با لمس زخم و سپس مالیدن یا خاراندن ناحیه‌ی دیگری از بدن مانند چشم‌ها انتقال پیدا می‌کند.

زخم‌ها در مردان و زنان می‌تواند در نواحی زیر ایجاد شود:

• نشیمن‌گاه
• مقعد
• دهان

زخم‌ها در زنان می‌تواند در نواحی زیر ایجاد شود:

• ناحیه واژن
• نواحی خارجی اندام تناسلی
• دهانه رحم

زخم‌ها در مردان می‌تواند در نواحی زیر ایجاد شود:

• آلت تناسلی
• کیسه بیضه
• ران‌ها
• مجرای ادرار، کانال داخل آلت تناسلی که به مثانه منتهی می شود.

عود بیماری

---

هرپس تناسلی برای هر فردی متفاوت است. علائم و نشانه‌ها ممکن است برای سال‌ها عود کنند، برطرف شوند و مجدداً بروز پیدا کنند. برخی افراد هر سال بارها حملات این عفونت را تجربه می‌کنند. هر چند برای بسیاری از افراد شیوع تبخال‌ها با گذر زمان کمتر می‌شود.

در حین عود بیماری، مدت کوتاهی پیش از بروز زخم‌ها ممکن است موارد زیر را تجربه کنید:

• سوزش، مور مور شدن و خارش در محلی که عفونت ابتدا از آنجا وارد بدن شده است.
• درد در پایین کمر، باسن و پاها

دلایل

---

دو نوع از عفونت‌های ویروس هرپس سیمپلکس می‌توانند باعث هرپس تناسلی شوند:

• HSV-1: این نوع معمولاً باعث تبخال یا تاول تب‌ها در اطراف دهان می‌شود، هرچند می‌تواند در حین رابطه جنسی دهانی به ناحیه تناسلی انتقال پیدا کند. عود این عفونت در مقایسه با نوع دیگر بسیار کمتر رخ می‌دهد.
• HSV-2: این نوع بطور متداول باعث تبخال تناسلی می‌گردد. ویروس در حین رابطه جنسی و تماس پوست با پوست انتقال می‌یابد. HSV-2 چه در صورت وجود یا عدم وجود زخم باز، بسیار شایع و به شدت مسری است.

از آنجایی که ویروس در خارج از بدن به سرعت می‌میرد، ابتلا به عفونت از طریق تماس با توالت، حوله یا سایر لوازم مورد استفاده توسط شخص آلوده تقریباً غیر ممکن است.

عوامل خطر

---

خطر آلوده شده به تبخال تناسلی در شرایط زیر ممکن است افزایش یابد:

• جنسیت زن: زنان بیشتر از مردان مستعد ابتلا به تبخال تناسلی هستند. انتقال ویروس از مرد به زن در حین رابطه جنسی آسان‌تر از انتقال آن از زن به مرد است.
• داشتن شرکای جنسی متعدد: هر شریک جنسی اضافه، خطر قرارگیری در معرض ویروسی که باعث تبخال تناسلی می‌شود را افزایش می‌دهد.

عوارض

---

عوارض مرتبط با هرپس تناسلی ممکن است شامل موارد زیر باند:

• سایر بیماری‌های مقاربتی: وجود زخم در ناحیه تناسلی خطر انتقال یا ابتلا به سایر بیماری‌های مقاربتی از جمله ایدز را افزایش می‌دهد.
• عفونت نوزاد: نوزادان متولد شده از مادر آلوده ممکن است در طول فرایند زایمان در معرض ابتلا به ویروس قرار بگیرند. این امر ممکن است منجر به آسیب مغزی، کوری یا مرگ نوزاد شود.
• مشکلات مثانه: در برخی موارد زخم‌های ناشی از تبخال تناسلی می‌توانند باعث التهاب در اطراف لوله‌ای شوند که ادرار را از مثانه به بیرون می‌برد (مجرای ادرار). تورم می‌تواند برای چند روز مجرای ادرار را مسدود کند و نیاز به قرار دادن کاتتر برای تخلیه مثانه باشد.
• مننژیت: در موارد نادر، عفونت ویروس هرپس سیمپلکس منجر به التهاب غشاها و مایع مغزی نخاعی اطراف مغز و نخاع می‌شود.
• التهاب راست روده (پروکتیت): تبخال تناسلی می‌تواند منجر به التهاب پوشش راست روده گردد.

آزمایش‌ها و تشخیص

---

پزشک معمولاً با معاینه فیزیکی و نتایج برخی تست‌های آزمایشگاهی می‌تواند تبخال تناسلی را تشخیص دهد:

• کشت ویروس: این تست شامل گرفتن یک نمونه‌ی بافت یا خراشیدن زخم‌ها برای بررسی در آزمایشگاه می‌باشد.
• تست واکنش زنجیره‌ای پلیمراز (PCR): این آزمایش برای کپی گرفتن دی ان ای از یک نمونه خون، بافت زخم یا مایع نخاعی استفاده می‌شود. سپس می‌توان دی ان ای را برای بررسی وجود ویروس هرپس سیمپلکس و تعیین نوع آن آزمایش کرد.
• آزمایش خون: این آزمایش نمونه خون را برای کنترل وجود پادتن‌های ویروس هرپس سیمپلکس و شناسایی عفونت تبخالی در گذشته بررسی می‌کند.

درمان‌ تبخال تناسلی

---

درمان با داروهای ضد ویروس نسخه‌ای ممکن است:

• به بهبود سریع‌تر زخم‌ها در طول شیوع اولیه کمک کند.
• شدت و مدت علائم را در شیوع مکرر تبخال کاهش دهد.
• تعداد دفعات بروز تبخال را کمتر کند.
• احتمال انتقال ویروس تبخال به شخص دیگر را به حداقل برساند.

داروهای ضد ویروس مورد استفاده برای تبخال تناسلی عبارتند از:

• آسیکلوویر (Zovirax)
• فامسیکلوویر (Famvir)
• والاسیکلوویر (Valtrex)

ممکن است پزشک توصیه کند که تنها در زمان داشتن علائم تبخال تناسلی داروها را مصرف کنید و یا حتی در شرایطی که هیچ علائمی وجود ندارد یک داروی خاص را بطور روزانه مصرف کنید.

مقابله و حمایت

---

آنچه که حس می‌کنید طبیعی است. در ادامه روش‌های سالمی برای مقابله با تبخال تناسلی ارائه شده است:

• با همسر خود ارتباط برقرار کنید: در مورد احساسات خود صادق و راحت باشید. به همسر خود اعتماد کنید و آنچه که وی به شما می‌گوید را باور کنید. به دنبال یافتن مقصر نباشید. تبخال تناسلی می‌تواند سال‌ها در بدن شما مخفی ماند، بنابراین تعیین اینکه چه زمانی آلوده شده‌اید، اغلب دشوار است.
• اطلاعات کسب کنید: با پزشک یا مشاور صحبت کنید تا چگونگی زندگی در این شرایط و به حداقل رساندن احتمال آلوده کردن دیگران را یاد بگیرید. در مورد گزینه‌های درمانی و چگونگی کنترل شیوع تبخال‌ها اطلاعات لازم را کسب کنید.
• به یک گروه حمایتی ملحق شوید: به دنبال گروه‌هایی باشید که بتوانید در مورد احساسات خود صحبت کنید و از تجربیات دیگران آگاه شوید.

پیشگیری

---

پیشنهادات برای پیشگیری از ابتلا به هرپس تناسلی مانند مواردی است که برای سایر بیماری‌های مقاربتی ذکر می‌شود؛ خودداری از فعالیت جنسی یا محدود کردن تماس جنسی به تنها یک نفر که بدون آلودگی است. بطور خلاصه می‌توانید:

• خود یا شریکتان را ملزم به استفاده از کاندوم لاتکس در حین تماس جنسی کنید.
• در صورتی که شما یا همسرتان دچار تبخال در ناحیه تناسلی یا ناحیه دیگری شده‌اید، از ارتباط جنسی اجتناب کنید.