جراحی فتق (هرنی) اینگوینال یا مغبنی (کشاله ران)

هرنی اینگوینال هنگامی رخ می‌دهد که بافتی مانند بخشی از روده از یک ناحیه ضعیف از عضلات شکم بیرون بزند. برآمدگی ایجاد شده می‌تواند دردناک باشد و این امر به خصوص زمانی که سرفه می‌کنید، خم می‌شوید یا یک جسم سنگین را بلند می‌کنید، شدت بیشتری دارد.

با این حال، ابتلا به بسیاری از فتق‌ ها مانند دردی را در فرد مبتلا ایجاد نمی‌کنند. همچنین ابتلا به هرنی اینگوینال برای فرد مبتلا لزوماً خطرناک نیست.

بیشتر بدانید: برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد درمان فتق کشاله ران در خانه و قرص برای درمان فتق، کلیک کنید.

با این حال، هرنی اینگوینال و فتق هایی مانند فتق کشاله ران به خودی خود بهبود نیافته و می‌تواند در صورت شدید بودن منجر به عوارض شود که زندگی فرد مبتلا را به خطر بیندازد.

پزشک شما احتمالاً جراحی کشاله ران را برای هرنی اینگوینال که دردناک یا بزرگ شده است توصیه می‌کند. عمل فتق کشاله ران یک روش جراحی رایج است.

علائم هرنی اینگوینال

علائم و نشانه‌ های هرنی اینگوینال شامل موارد زیر می‌ باشند:

• برآمدگی در ناحیه دو طرف استخوان شرمگاهی، که در حالت ایستاده آشکار تر می‌شود، به خصوص اگر سرفه می‌کنید یا فشار می‌آورید.
• احساس سوزش یا درد در برآمدگی
• درد یا ناراحتی در کشاله ران، به خصوص هنگام خم شدن، سرفه کردن یا بلند شدن
• احساس سنگینی یا کشیدگی در کشاله ران شما
• وجود احساس ضعف یا فشار در کشاله ران شما
• گاهی اوقات درد و تورم در اطراف بیضه‌ ها هنگام نزول روده بیرون زده به داخل کیسه بیضه

نشانه‌ های خطرناک هرنی اینگوینال

اگر نتوانید هرنی اینگوینال را به داخل فشار دهید، محتویات آن ممکن است در دیواره شکم به دام افتاده باشد (حبس شود).

هرنی اینگوینال حبس شده می‌تواند خفه شود (استرانگوله شود) که همین مورد جریان خون را به بافتی که به دام افتاده است قطع می‌کند. هرنی اینگوینال خفه شده در صورت عدم درمان می‌تواند زندگی فرد مبتلا را به خطر بیندازد.

مطالعه بیشتر: برای کسب اطلاعات در خصوص باد فتق در کودکان و علائم فتق بیضه در کودکان پسر، کلیک کنید.

علائم و نشانه‌ های هرنی اینگوینال استرانگوله شامل موارد زیر می‌باشند:

• حالت تهوع، استفراغ یا هر دو
• تب
• درد ناگهانی که به سرعت تشدید می‌شود
• برآمدگی هرنی اینگوینال که قرمز، بنفش یا تیره می‌شود
• ناتوانی در حرکت روده یا دفع گاز.

عوارض هرنی اینگوینال

عوارض هرنی اینگوینال شامل موارد زیر می‌باشند:

1- فشار بر بافت‌ های اطراف

اکثر موارد هرنی اینگوینال اگر با عمل فتق کشاله ران ترمیم نشوند به مرور زمان بزرگ می‌شوند. در مردان، فتق‌ های بزرگ مانند فتق بیضه می‌توانند به داخل کیسه بیضه کشیده شده و باعث درد و تورم در فرد مبتلا شوند.

2- هرنی اینگوینال حبس شده

اگر محتویات فتق اینگوینال در نقطه ضعف دیواره شکم گیر کند، می‌تواند روده را مسدود کرده و منجر به درد شدید، حالت تهوع، استفراغ و ناتوانی در اجابت مزاج یا دفع گاز شود.

3- انسداد روده

هرنی اینگوینال حبس شده می‌تواند جریان خون بخشی از روده شما را مسدود و قطع کند.گیر کردن فتق و متعاقبا روده فرد مبتلا می‌تواند منجر به مرگ بافت روده آسیب دیده شود.

هرنی اینگوینال مسدود شده می‌تواند زندگی فرد مبتلا را به خطر بیندازد و از این رو نیاز فوری به جراحی فتق کشاله ران دارد.

برای فتق به چه دکتری مراجعه کنیم؟

اگر برآمدگی ناشی از هرنی اینگوینال به رنگ قرمز، بنفش یا تیره درآمد یا اگر متوجه علائم یا نشانه‌ های دیگری از فتق خفه شده شدید، فوراً به اورژانس مراجعه نمایید.

اگر برآمدگی دردناک یا قابل توجهی در کشاله ران یا در دو طرف استخوان شرمگاهی خود دارید، باید برای حل مشکل یاد شده به پزشک معالج خود یا یک متخصص اورورلوژی ماهر و با تجربه مراجعه کنید.

این برآمدگی زمانی که ایستاده‌ اید بیشتر قابل توجه است و معمولاً اگر دست خود را مستقیماً روی ناحیه آسیب دیده قرار دهید، می‌توانید آن را احساس کنید.

به یاد داشته باشید که در هنگام ابتلا به نوع شدید هرنی اینگوینال زمان مهم بوده و نیاز است که در اولین زمان ممکن به پزشک معالج یا اورژانس مراجعه نمود.

تشخیص هرنی اینگوینال

معاینه فیزیکی معمولاً تمام ابزاری است که برای تشخیص هرنی اینگوینال پزشک معالج نیاز دارد. پزشک شما برآمدگی در ناحیه کشاله ران را بررسی می‌کند.

از آنجایی که ایستادن و سرفه می‌تواند فتق را برجسته‌ تر کند، احتمالاً از شما خواسته می‌شود که بایستید و سرفه کنید یا زور بزنید.

اگر تشخیص هرنی اینگوینال به راحتی امکان پذیر نباشد، پزشک ممکن است آزمایش تصویر برداری مانند سونوگرافی شکم، سی تی اسکن یا MRI را درخواست کند.

درمان هرنی اینگوینال

اگر هرنی اینگوینال در شما محدود بوده و شما را آزار نمی‌دهد، ممکن است پزشک معالج انتظار و ارزیابی مداوم را توصیه کند.

گاهی اوقات، پوشیدن یک شکم بند محافظت کننده ممکن است به تسکین علائم ناشی از آن کمک کند، اما در این زمینه نیاز است که در ابتدا با پزشک خود مشورت کنید.

زیرا مهم است که شکم بند به درستی قرار گرفته و به طرز صحیحی استفاده شود. در کودکان، پزشک ممکن است قبل از تأمل درباره جراحی فتق کشاله ران، با دست به برآمدگی ناشی از هرنی اینگوینال فشار وارد کند.

در صورت عدم مؤثر بودن این راه معمولاً عمل فتق کشاله ران روش مفید درمان خواهد بود. هرنی اینگوینال بزرگ یا دردناک معمولاً برای تسکین ناراحتی ایجاد شده و جلوگیری از بروز عوارض جدی در فرد مبتلا نیاز به عمل فتق کشاله ران دارند.

انواع عمل فتق کشاله ران

دو نوع کلی از عمل فتق کشاله ران وجود دارد: ترمیم فتق باز و ترمیم فتق با حداقل میزان تهاجم.

1- ترمیم فتق باز

در این نوع عمل فتق کشاله ران که ممکن است با بی حسی موضعی و آرام بخش یا بیهوشی عمومی انجام شود، جراح برشی را در کشاله ران فرد مبتلا ایجاد کرده و بافت بیرون زده را به داخل شکم او فشار می‌دهد.

سپس جراح ناحیه ضعیف شده را دوخته و اغلب آن را با یک مش مصنوعی (هرنیوپلاستی) تقویت می‌کند. در نهایت دهانه محل عمل فتق کشاله ران با بخیه، منگنه یا چسب جراحی بسته می‌شود.

پس از جراحی، فرد تشویق خواهد شد تا در اولین زمان فعالیت بدنی ساده‌ای را شروع کند، اما ممکن است چندین هفته طول بکشد تا فرد تحت عمل فتق کشاله ران فعالیت‌های عادی خود را از سر بگیرد.

2- ترمیم فتق کمتر تهاجمی

در این نوع عمل فتق کشاله ران که نیاز به بیهوشی عمومی دارد، جراح از طریق چندین برش کوچک در شکم عمل فتق کشاله ران را انجام می‌دهد.

همچنین پزشک جراح ممکن است از ابزارهای لاپاراسکوپی یا روباتیک برای ترمیم هرنی اینگوینال استفاده کند. از گاز برای باد کردن شکم استفاده می‌شود تا اندام‌ های داخلی راحت‌ تر دیده شوند.

در گام بعدی عمل به روش ترمیم فتق کمتر تهاجمی، یک لوله کوچک مجهز به یک دوربین کوچک (لاپاراسکوپ) در یک برش قرار داده می‌شود.

جراح با هدایت دوربین، ابزارهای کوچکی را از طریق برش‌های کوچک دیگر وارد می‌کند تا فتق را با استفاده از مش مصنوعی ترمیم کند.

افرادی که ترمیم با حداقل میزان تهاجم را انجام می‌دهند ممکن است بعد از جراحی ناراحتی و اسکار کمتری داشته باشند و سریع‌تر به فعالیت‌ های عادی و روزمره خود باز گردند ولی باید توجه داشت که احتمال عود در این روش نسبت به جراحی باز بیشتر است.

مطالعه بیشتر: برای کسب اطلاعات بیشتر در خصوص مهمترین علت ناباروری مردان و علائم و نشانه ها، کلیک کنید.

جراحی فتق کمتر تهاجمی به جراح این امکان را می‌دهد که از ایجاد بافت اسکار ناشی از ترمیم فتق قبلی جلوگیری کند، بنابراین ممکن است انتخاب خوبی برای افرادی باشد که فتق آن‌ ها پس از جراحی باز فتق عود می‌کند.

همچنین این نوع عمل فتق کشاله ران ممکن است برای افراد مبتلا به فتق در هر دو طرف بدن (دو طرفه) انتخاب خوبی باشد؛ مانند جراحی باز، در این نوع عمل  نیز ممکن است چند هفته طول بکشد تا بتوانید به سطح فعالیت معمول خود بازگردید.

برخی از بررسی خاطر نشان می‌سازد که احتمال ایجاد عوارض، مخاطرات و عود دوباره هرنی اینگوینال بعد از انجام  به روش لاپاراسکوپی بالاتر می‌رود.

انجام عمل فتق کشاله ران توسط یک جراح ماهر و با تجربه طبیعتاً احتمال بروز عوارض بعد از عمل فتق کشاله ران به روش لاپاراسکوپی را به طور قابل‌ملاحظه‌ای خواهد کاست.

سوالات متداول هرنی اینگوینال

1 – انواع عمل فتق کشاله ران کدام اند؟

دو نوع کلی از عمل فتق کشاله ران وجود دارد: ترمیم فتق باز و ترمیم فتق با حداقل میزان تهاجم.

2 – اهمیت ابتلا به هرنی اینگوینال در چیست؟

ابتلا به هرنی اینگوینال برای فرد مبتلا لزوماً خطرناک نیست. با این حال، این بیماری به خودی خود بهبود نیافته و می‌تواند در صورت شدید بودن منجر به عوارض شود که زندگی فرد مبتلا را به خطر بیندازد.

3 – مهم ترین راه تشخیص هرنی اینگوینال چیست؟

معاینه فیزیکی معمولاً تمام ابزاری است که برای تشخیص هرنی اینگوینال پزشک معالج نیاز دارد. پزشک شما برآمدگی در ناحیه کشاله ران را بررسی می‌کند.

از آنجایی که ایستادن و سرفه می‌تواند فتق را برجسته‌تر کند، احتمالاً از شما خواسته می‌شود که بایستید و سرفه کنید یا زور بزنید.برای انجام عمل فتق کشاله ران می‌توان از تجارب درمانی بیماران قبلی بهره گرفت.

همچنین در این زمینه می‌توان از تجارب جناب آقای دکتر فرشاد نامداری جراح و فوق تخصص کلیه و مجاری ادراری و ناباروری مردان با سابقه بیش از 15 سال جراحی موفق در این زمینه کمک گرفت.

دکتر فـرشاد نامداری، عضو هیئت‌علمی دانشگاه علوم پزشکی و حائز رتبه دوم بورد کشوری تخصصی اورولوژی می‌باشد. ایشان دانش‌آموخته و دستیار ممتاز دانشکده علوم پزشکی تهران می‌باشند. با بهره‌گیری از دانش و تجربه ایشان می‌توان به‌خوبی از عمل فتق کشاله ران اطمینان حاصل کرد.

منبع مقاله:

https://www.mayoclinic.org/

https://my.clevelandclinic.org/health/

https://www.nhs.uk/conditions//