جراحی سرطان بیضه: برداشتن تومور بیضه با عمل جراحی، مراقبت‌ها

سرطان بیضه در یکی از غدد بدن آقایان که تحت عنوان بیض شناخته می‌‌شود ایجاد می‌‌گردد. اگرچه این اختلال می‌‌تواند مردان یا پسران را در سنین مختلف درگیر کند اغلب در مردان بین ۱۵ تا ۴۴ سال به وجود می‌آید. سرطان بیضه یک اختلال نسبتاً نادر و کاملا درمان پذیر است. با تشخیص به موقع می‌توان به درمان سرطان بیضه پرداخت. اکثر آقایانی که دچار سرطان بیضه هستند به عمل جراحی نیاز دارند. نوع عمل جراحی معمولاً به مرحله پیشرفت سرطان و نحوه واکنش آن به درمان بستگی دارد. هنگامی که پزشک تصمیم می‌‌گیرد به انجام عمل جراحی بپردازد فاکتورهای دیگری از قبیل سطح شاخص تومور را درد آقایانی که قصد فرزند آوری دارند را بررسی می‌‌کند.

انواع جراحی سرطان بیضه 

عمل جراحی به دلایل مختلفی انجام می‌شود که برخی از آنها به شرح زیر می‌باشند:

• تشخیص بیماری و مشخص کردن مرحله بروز سرطان بیضه
• خارج کردن تومور به طور کامل
• خارج کردن تومورهایی که به سایر نقاط بدن انتشار یافته اند از قبیل ریه‌ها
• خارج کردن تومورهایی که پس از شیمی درمانی یا پرتو درمانی باقی مانده اند و تحت عنوان بقایای بیماری شناخته می‌شوند.

 معمولا پزشک برای درمان سرطان بیضه از روش‌های درمانی جراحی که به شرح زیر می‌باشند استفاده می‌کند. ممکن است بیمار قبل و بعد از جراحی به روش درمانی دیگری نیاز داشته باشد.

برداشتن بیضه از کشاله ران

برداشتن بیضه از کشاله ران به عنوان اولین خط درمان سرطان بیضه مورد استفاده قرار می‌گیرد و معمولاً یک بخش از فرایند تشخیص محسوب می‌گردد. در برخی موارد نادر پزشک قبل از عمل جراحی چند جلسه شیمی درمانی را توصیه می‌کند. پزشک برای انجام این عمل جراحی با توجه به شرایط بیمار از بیهوشی عمومی یا بی حسی نخاعی استفاده می‌کند سپس به ایجاد یک برش در کشاله ران خواهد پرداخت. پزشک به کمک برش ایجاد شده در کشاله ران به خارج کردن بیضه و لوله اسپرم بر می‌پردازد. در این عمل جراحی پزشک از طریق کیسه بیضه به خارج کردن بیضه نمی‌پردازد زیرا احتمال انتشار سرطان به غدد لنفاوی مجاور وجود دارد. در صورتی که پزشک عقیده داشته باشد که هر دو بیضه‌ها دارای تومورهای سرطانی هستند به خارج کردن آنها خواهد پرداخت. انجام عمل جراحی حدود ۳۰ دقیقه طول می‌کشد و پس از آن بیمار می‌تواند به منزل برود. پس از جراحی برداشتن بیضه پزشک اقدام به قرار دادن پروتز مصنوعی در ناحیه مورد نظر خواهد کرد. این پروتزها همان روز و پس از برداشتن بیضه در جای خود قرار داده می‌شوند ولی گاهی اوقات پزشک انجام جراحی دوم برای نصب آنها را ضروری می‌‌داند. استفاده از پروتز مصنوعی در بهبود ظاهر کیسه بیضه پس از جراحی خارج کردن بیضه کمک می‌کند. بیضه مصنوعی دارای وزن و شکل مشابه بیضی طبیعی می‌باشد. پروتز مصنوعی فقط به دلایل زیبایی مورد استفاده قرار می‌‌گیرد و عملکرد طبیعی همانند بیضه واقعی را ندارد. برخی از بیماران از پزشک خود می‌‌خواهند به قرار دادن پروتز مصنوعی درون کیسه بیضه بپردازد اما برخی دیگر چنین تمایلی ندارند. در صورتی که شما قصد انجام جراحی برداشتن بیضه را دارید می‌توانید با پزشک خود در خصوص زمان مناسب برای قرار دادن پروتز مصنوعی درون کیسه بیضه صحبت کنید.

رتروپریتونال قطع کردن غدد لنفاوی (RPLND)

این عمل جراحی در مرحله یک و دو سرطان بیضه که به شیمی درمانی جواب نداده است انجام می‌‌شود. هنگامی که بیمار تحت بیهوشی عمومی قرار دارد پزشک به ایجاد یک برش بزرگ در قسمت میانی شکم او می‌پردازد تا غدد لنفاوی را که در مجاورت تومور قرار دارند خارج نماید. در برخی موارد خارج کردن غدد لنفاوی دو طرف بیضه ضرورت پیدا می‌‌کند که در چنین شرایطی عمل جراحی چند ساعت طول خواهد کشید. گاهی اوقات پزشک تصمیم می‌گیرد عمل جراحی خارج کردن غدد لنفاوی را همراه با جراحی خارج کردن بیضه انجام دهد یا ممکن است بیمار تحت دو عمل جراحی قرار بگیرد.

جراحی قطع عضو پس از شیمی درمانی 

گاهی اوقات پس از جراحی برداشتن تومور بیضه به طور کامل به شیمی درمانی جواب نمی‌دهد و ممکن است به سایر نقاط بدن متاستاز دهد. در چنین شرایطی پزشک انجام عمل جراحی به منظور خارج کردن بقایای تومور که پس از شیمی درمانی از بین نرفته اند را توصیه می‌کند. این عمل جراحی به عنوان یک روش استاندارد برای خارج کردن ضایعات سرطانی باقی مانده انجام می‌شود. در صورتی که شاخص سطوح تومور در خون وجود داشته باشد نشان دهنده فعال بودن بقایای تومور می‌باشد پزشک باید به انجام جراحی قطع عضو بپردازد. در صورتی که پزشک در جراحی قبلی به خارج کردن غدد لنفاوی نپرداخته باشند در عمل دوم خارج کردن آنها ضرورت پیدا می‌‌کند.

عمل جراحی برای درمان متاستاز تومور  

 پزشک از عمل جراحی برای خارج کردن سرطان بیضه که به سایر نقاط بدن از قبیل ریه، مغز، کبد، گردن یا میان پرده متاستاز داده است استفاده می‌‌کند.

 عوارض جانبی درمان سرطان بیضه 

هر یک از عمل‌های جراحی با عوارض جانبی خاص خود همراه هستند که این مسئله در خصوص جراحی سرطان بیضه نیز صدق می‌کند. از آنجایی که همه افراد شبیه یکدیگر نیستند هر یک از عوارض حاصل از جراحی را به اشکال متفاوتی احساس می‌‌کنند. برخی از بیماران دچار عوارض جانبی گسترده می‌شوند حال آنکه فقط چند عارضه خفیف را تجربه می‌کنند. پزشک قبل از عمل جراحی عوارض حاصل از عمل را برای بیمار با جزئیات شرح می‌دهد. عوارض عمل ممکن است چند روز یا چند هفته پس از جراحی خود را نشان دهند که در برخی موارد چند ماه یا چند سال پس از عمل این عوارض به وجود می‌آیند. در اکثر مواقع عوارض عمل به طور خود به خود بهبود پیدا می‌‌کنند و در برخی موارد نیز به درمان نیاز خواهند داشت. گاهی اوقات این عوارض دائمی هستند. عوارض حاصل از عمل به نوع جراحی و سلامت عمومی بیمار بستگی دارد. عمل جراحی برای درمان سرطان بیضه می‌تواند باعث بروز عوارضی از قبیل درد، تهوع و استفراغ، خونریزی، عفونت، تغییر شکل بدن، مشکلات جنسی در آقایان از قبیل اختلال نعوظ و مشکلات ناباروری شود. در صورتی که بیمار دچار عوارض حاصل از عمل شده باشد باید به پزشک خود اطلاع بدهد زیرا انجام اقدامات درمانی به موقع شانس بهبودی را به طرز قابل توجهی افزایش می‌دهد.

آماده شدن برای عمل جراحی 

پزشک قبل از انجام جراحی فرآیند درمان را به طور کامل برای بیمار توضیح می‌دهد. به این ترتیب بیمار شانس آن را دارد که همه سوالات خود را مطرح کند و درباره نگرانی‌هایش صحبت کند. برخی از بیماران در خصوص باقی ماندن بافت اسکار و ظاهر بدن خود پس از عمل از پزشک سوال می‌پرسند و برخی دیگر می‌خواهند درباره عوارض حاصل از جراحی بر توانایی باروری خود در آینده اطلاعات لازم را به دست بیاورند. برخی از بیماران تصمیم می‌گیرند که قبل از درمان سرطان بیضه نمونه اسپرم خود را نگهداری کنند که به آن بانک اسپرم گفته می‌شود. در صورتی که عمل جراحی باعث ناباروری شدن بیمار شود و همسرش می‌توانند از بانک اسپرم خود برای داشتن فرزند در آینده استفاده کند. بیمار می‌تواند در این رابطه با پزشکش مشورت کند. پس از آن که بیمار با پزشک خود مشورت کرد و همه اطلاعات لازم را به دست آورد باید به امضا کردن فرم رضایت نامه بپردازد و به این ترتیب به پزشک خود اجازه انجام عمل جراحی را بدهد. بیمار همچنین می‌تواند با متخصص بیهوشی و پرستار مخصوص خود نیز صحبت کند تا بداند که قرار است جراحی او تحت چه نوع بیهوشی انجام شود و قبل از عمل از مصرف چه داروهایی خودداری نماید. متخصص بیهوشی و پرستار مخصوص بیمار در طول جراحی و از او مراقبت می‌کنند. بیمار باید قبل از عمل اطلاعات لازم در خصوص سابقه پزشکی خود و داروهایی که مصرف می‌‌کنند را در اختیار آنها قرار دهد.

در هنگام انجام عمل جراحی چه اتفاقی رخ می‌دهد؟ 

 برای انجام عمل جراحی بیمار به اتاق عمل برده می‌شود و تیم درمان که شامل جراح، پرستار و متخصص بیهوشی از اقدامات اولیه را انجام خواهند داد. فرایند جراحی شامل موارد زیر می‌باشد:

• بیمار روی میز مخصوص جراحی دراز می‌کشد.
• متخصص بیهوشی یا پرستار آنژیوکت را به بازوی بیمار وصل می‌کنند. گاهی اوقات آنژیوکت قبل از ورود بیمار به اتاق عمل نصب می‌شود.
• سپس دستگاه مخصوص ضربان قلب به بیمار وصل می‌شود تا در طول عمل ضربان قلب و فشار خون او بررسی شود.
• پس از تزریق داروی بیهوشی بیمار به خواب می‌رود.
• پس از این مرحله پزشک با توجه به نوع جراحی مورد نظر به خارج کردن تومورهای سرطانی خواهد پرداخت.

پس از جراحی چه اتفاقی رخ می‌دهد؟ 

پس از اتمام جراحی بیمار در اتاق ریکاوری به هوش می‌آید و از نزدیک تحت بررسی و ارزیابی قرار می‌گیرد. پزشک برای کنترل درد بیمار به او داروی بی حسی می‌دهد و پس از هوشیاری کامل اقدامات لازم برای مشخص شدن او را انجام خواهد داد. در برخی موارد ممکن است بیمار به بستری شدن در بیمارستان نیاز داشته باشد. در صورتی که پزشک به خارج کردن بیضه پرداخته باشد از بیمار می‌‌خواهد به منظور کنترل تورم از کمپرس یخ استفاده کند تا چند روز پس از مرخص شدن از بیمارستان هیچ گونه فعالیتی نداشته باشد سپس به تدریج انجام فعالیت‌های طبیعی و روزمره خود بپردازد.

بیمار باید تا چند هفته از برداشتن اجسام سنگین خودداری کند و به طور کامل از دستورات ارائه شده توسط پزشک پیروی نماید. اکثر بیماران تا مدتی پس از عمل احساس خستگی و ضعف دارند که این وضعیت به تدریج برطرف خواهد شد. زمان لازم برای بهبودی ناشی از جراحی در همه بیماران یکسان نیست اما به طور کلی همه آنها پس از عمل تا مدتی احساس بیماری خواهند داشت. بیمار باید طبق دستور پزشک تا چند وقت از زندگی کردن خودداری نماید. معمولاً پزشک پس از عمل جراحی انجام جلسات شیمی درمانی یا پرتو درمانی را به منظور از بین بردن سلول‌های سرطانی باقی مانده و جلوگیری از انتشار آنها به سایر نواحی بدن توصیه می‌کند.