جراحی سرطان مثانه: انواع جراحی برای تومور و برداشتن سرطان مثانه

سرطان مثانه بیماری است که در مثانه ایجاد می‌شود. مثانه اندامی توخالی در لگن است که ادرار را قبل از خارج شدن از بدن ذخیره می‌کند. از نظر علل و عوامل خطر، سرطان در مردان بیشتر از زنان (چهارمین سرطان شایع در مردان) است. سن متوسط ​​در هنگام تشخیص 73 سال است. از آنجا که مثانه مسئول نگه داشتن ادرار پس از تولید توسط کلیه است، بسیاری از علائم سرطان مثانه ممکن است به ناهنجاری‌های ادراری مانند خون در ادرار، تکرر ادرار، درد هنگام دفع ادرار و احساس فوریت ادرار حتی در مواردی که مثانه پر نشده است، منجر شود.

جراحی به طور معمول اولین گزینه درمان سرطان مثانه برای بیماری در مراحل اولیه است زیرا تومورها احتمالاً به سایر مناطق بدن گسترش نیافته اند. ممکن است برای سرطان‌های مثانه که عود کرده اند یا متاستاز (گسترش) یافته اند، جراحی انجام شود. برای برخی از بیماران، روش حفظ مثانه ممکن است گزینه پیشنهادی باشد. برای دیگران، برداشتن کل مثانه ممکن است خطر ابتلا به سرطان بعدی را کاهش دهد. پزشکان انواع درمان‌های سرطان مثانه را با شما در میان می‌گذارند تا در تصمیم گیری آگاهانه در مورد مراقبت از شما کمک کنند. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد جراحی سرطان مثانه به مطالعه این مطلب ادامه دهید.

جراحی برای سرطان مثانه 

بسته به اندازه سرطان، یکی از گزینه های جراحی زیر استفاده می‌شود:

برداشت تومور مثانه از راه مجرای ادرار (TURBT)

TURBT، همچنین به نام برداشتن مجاری ادرار (TUR) شناخته می‌شود، می تواند به عنوان یک گزینه درمانی برای کسانی که دارای پولیپ سرطانی در مثانه خود هستند، سرطان در مراحل اولیه یا به عنوان یک ابزار تشخیصی برای کسانی که سرطان پیشرفته تری دارند، استفاده شود.

برداشت تومور مثانه از راه مجرای ادرار شامل سیستوسکوپ نازکی است که به آن ریسکتوسکوپ گفته می‌شود و از طریق مجرای ادرار وارد مثانه می‌شود. این ابزار در انتها دارای یک دوربین، نور و سیم حلقه برای از بین بردن بافت‌ها یا تومورهای غیر طبیعی است. استفاده از مجرای ادرار به عنوان نقطه ورودی رستوسکوپ امکان دسترسی به مثانه را بدون نیاز به بریدن شکم فراهم می‌کند.

پس از برداشتن هرگونه پولیپ یا سلول سرطانی، پزشک میتومایسین (نوعی ماده شیمیایی) یا ایمونوتراپی داخل وریدی باسیلوس کالمت گورین (BCG) را به مثانه اضافه می‌کند تا احتمال عود را کاهش دهد.

پس از استفاده از روش درمانی برداشت تومور مثانه از راه مجرای ادرار، بیمار ممکن است هنگام ادرار دچار خونریزی و درد شود.

سیستکتومی (برداشتن مثانه) 

این روش جراحی سرطان مثانه ممکن است برای برداشتن کل مثانه یا قسمت‌هایی از آن استفاده شود. گاهی ممکن است از طریق برشی در شکم به مثانه دسترسی پیدا کنید. همچنین ممکن است انجام جراحی لاپاراسکوپی نیز انجام شود. با استفاده از این روش، چندین برش کوچک با استفاده از ابزارهای باریک و بلند ایجاد می‌شود، یکی در انتها دارای یک دوربین فیلمبرداری است که جراح را قادر می‌سازد تا داخل لگن را ببیند. جراحی لاپاراسکوپی، که جراحی سوراخ کلید نیز نامیده می‌شود، ممکن است درد را کاهش دهد و زمان بهبودی را کوتاه کند.

سیستکتومی دو نوع است:

• سیستکتومی جزئی: اگر سرطان به لایه عضلانی دیواره مثانه حمله کرده باشد اما بزرگ نباشد و محدود به یک ناحیه مثانه باشد، در این صورت ممکن است تنها با برداشتن بخشی از مثانه بتوان آن را درمان کرد. با این روش، بخشی از مثانه در جایی که سرطان وجود دارد برداشته می‌شود و سپس سوراخ دیواره مثانه بسته می‌شود.
• سیستکتومی رادیکال: اگر اندازه سرطان بزرگتر باشد یا در بیش از یک منطقه از مثانه باشد، در این صورت ممکن است کل مثانه برداشته شود. با سیستکتومی رادیکال، ممکن است غدد لنفاوی مجاور نیز همراه با پروستات (برای مردان) و برای خانم‌ها، تخمدان‌ها، لوله‌های رحمی، رحم و قسمت کوچکی از واژن برداشته شود. این نوع جراحی سرطان مثانه یک روش گسترده است، اما ممکن است به حذف سلول‌های سرطانی از بدن کمک کرده و احتمال عود بیماری را کاهش دهد.

جراحی ترمیمی مثانه 

بعد از عمل سیستکتومی رادیکال، جراحی ترمیمی لازم است تا در صورت عدم وجود مثانه، بیمار ادرار را ذخیره و دفع کند. انواع مختلفی از جراحی ترمیمی دنبال می‌شود.

• یک نئو مثانه شامل ایجاد مثانه جایگزین با یک قطعه روده است که به مجرای خروجی از بدن دوخته شده است. این کار به بیمار اجازه می دهد ادرار در طول روز را به طور طبیعی ذخیره کنند ، اما بی اختیاری شبانه را تجربه خواهد کرد. این روش شایع ترین جراحی بازسازی مثانه است.
• مجرای ایلئال ، که به آن اروستومی یا انحراف بی اختیاری نیز می‌گویند، از یک قطعه روده برای ایجاد مجرای عبور از کلیه به سوراخ شکم استفاده می‌کند که در آن یک کیسه کوچک ادرار را جمع می‌کند. ادرار دائماً نشت می‌کند (بی اختیاری)، و کیسه ای که ادرار به آن هدایت می‌شود باید مرتباً تخلیه شود.
• انحراف مسیر ادرار، همچنین به عنوان کیسه ایندیانا یا انحراف جلدی مجرای ادراری نیز شناخته می‌شود، شامل کیسه ای در داخل حفره شکم ساخته شده از قطعه روده با دریچه ای است که به آن امکان ذخیره ادرار را می دهد. دریچه می تواند بسته شود و قطره ادرار را متوقف کند تا کیسه از طریق یک لوله تخلیه شود.

خطرات مرتبط با جراحی سرطان مثانه چیست؟

مانند هر عمل جراحی، خطرات و عوارض جانبی احتمالی نیز وجود دارد. این خطرات می‌توانند شامل موارد زیر باشد:

• عفونت.
• واکنش به بیهوشی. (بیهوشی دارویی است که برای کمک به شما در هنگام جراحی و برای به خواب بردن به شما داده می‌شود، آن را به خاطر نمی‌آورید و درد را کنترل می‌کنید. واکنش‌ها می تواند شامل خس خس سینه، بثورات پوستی، تورم و فشار خون پایین باشد.
• لخته شدن خون.
• خون ریزی.
• آسیب به اندام‌های اطراف.
• اختلال نعوظ و یا ارگاسم خشک در مردان.
• ناباروری، یائسگی زودرس، مقاربت دردناک، مشکل ارگاسم و اثرات آن بر انگیختگی جنسی در زنان.
• تکرر ادرار و بی اختیاری.
• نشت ادرار، سنگ‌های کیسه ای و انسداد جریان ادرار همراه با انحراف ادرار و اروستومی.

بعد از جراحی 

مراقبت‌های بعد از جراحی مثانه:

• به دنبال این روش، شما باید یک کاتتر (لوله نازک و قابل انعطاف) در مثانه قرار دهید تا ادرار را تخلیه کند. در ابتدا وجود خون در ادرار امری طبیعی است.
• نوشیدن مایعات به دفع راحت از مثانه کمک کرده و از بروز عفونت جلوگیری می‌کند. هنگامی که دیگر خون در ادرار قابل مشاهده نباشد، کاتتر شما برداشته می‌شود.
• در آن زمان همچنین به بیمار گفته می‌شود که آموزش مثانه را با یک متخصص طب فیزیکی شروع کند.
• به شما گفته می‌شود قبل از ترک بیمارستان چگونه از برش‌ها، استوما، لوله‌ها و تغییرات رژیم غذایی خود مراقبت کنید.
• تیم پزشکی شما در مورد داروهای مصرفی شما مانند داروهای ضد درد، لخته خون، عفونت و پیشگیری از یبوست و یا سایر شرایط با شما مشورت خواهد کرد.
• هیچ چیز سنگینی را بلند نکنید.
• هنگام مصرف داروهای مسکن، از رانندگی خودداری کنید.
• در اطراف استوما لباس گشاد بپوشید.

بهبودی از عمل جراحی سرطان مثانه به میزان روال شما بستگی دارد. در بعضی مواقع به یک هفته بستری در بیمارستان نیاز است.