اپیدیدیمو- ارکیت (عفونت بیضه)، همان التهاب اپیدیدیم و یا ورم بیضه است. این عارضه معمولاً به دلیل عفونت از طریق ادرار یا از راه مقاربتی جنسی، رابطه‌ی محافظت نشده و یا اختلال در دستگاه تناسلی رخ می‌دهد. شایع‌ترین علائم عفونت بیضه، درد و سوزش هنگام ادرار، ترشحات غیر عادی از آلت، احساس ناراحتی در راه رافتن و در برخی موارد تب است. عفونت بیضه عارضه‌ی نگران کننده‌ای نیست البته اگر به زودی تشخیص داده و درمان شود. یک دوره داروی آنتی بیوتیکی معمولاً عفونت را از بین می‌برد. داروهای عفونت بیضه باید طبق دستور و با تایید پزشک مصرف شود. در ادامه‌ی مطلب علت، علائم و درمان عفونت بیضه بیشتر توضیح داده شده است.
اگر درمان به موقع یا صحیح برای عفونت بیضه انجام نشود، ممکن است عفونت، شدیدتر شود و علاوه بر افزایش درد بیضه یا اپی دیدیم.، باعث اختلال در باروری مردان شود. جهت کسب اطلاعات بیشتر دربارهی درمان عفونت بیضه و یا رزرو نوبت درمطب دکترفرشاد نامداری با شماره تلفن‌های 09107585358 و 02188776801 تماس حاصل فرمایید.
علت عفونت بیضه‌ها ( اپیدیدیمو– ارکیت ) چیست؟
علت‌های بروز عفونت بیضه‌ها شامل موارد زیر است:
عارضه ناشی از عفونت ادرار
میکروب‌ها (باکتری‌ها) مانند E. coli که باعث عفونت ادرار می‌شوند می‌توانند در برخی موارد در طول سیستم تناسلی به بالاتر حرکت کرده و باعث عفونت بیضه‌ها شوند. این نوع عفونت ممکن است در هر سنی اتفاق بیفتد و شایع‌ترین علت عفونت بیضه در مردان بالای 35 سال است. این نوع عفونت به این دلیل است که انسداد نسبی جریان ادرار با افزایش سن ، به دلیل بزرگ شدن پروستات یا باریک شدن مجرای ادرار (تنگی مجرای ادرار) ، بیشتر می‌شود. مجرای ادرار لوله ای است که ادرار را از مثانه خارج می‌کند. انسداد جزئی ادرار شما را در معرض ابتلا به عفونت ادرار قرار می‌دهد. عارضه عفونت ادرار نیز علت معمول عفونت بیضه‌ها در پسران جوان است.
عفونت مقاربتی
عفونت منتقله از راه مقاربتی شایع‌ترین علت عفونت بیضه در مردان جوان است (اما در هر مرد فعال جنسی قابل مشاهده است). این عارضه معمولاً با عفونت‌های کلامیدیایی و سوزاک رخ می‌دهد. در مردان ، این عفونت‌ها به طور معمول مجرای ادرار را آلوده کرده و باعث عفونت مجاری ادراری می‌شوند. با این حال ، گاهی اوقات عفونت می‌تواند به رگ‌های اپی دیدیم و بیضه (بیضه) نیز منتقل شده و این نواحی را نیز درگیر نماید.
ویروس اوریون
ویروس اوریون قبلاً یکی از علل شایع بود. بیشتر افراد مبتلا به اوریون دچار تورم غدد بزاقی پاروتید می‌شوند. با این حال ، اوریون در پسران نیز تقریباً از هر 5 مورد باعث بروز عفونت بیضه می‌شود. ویروس از طریق جریان خون به بیضه‌ها می‌رسد. این علت اکنون غیرمعمول است زیرا اکنون ایمن سازی سرخک ، اوریون و سرخچه (MMR) به طور معمول به کودکان انجام می‌شود.
جراحی پروستات یا مجرای ادرار
این دلیل ممکن است میکروب‌ها (باکتری‌ها) را به مجرای ادرار راه دهد که ممکن است به بیضه‌ها برسد. اپیدیدیمو-ارکیت یا عفونت بیضه‌ها قبلاً یک عارضه شایع پس از برداشتن پروستات بود (پروستاتکتومی). این عفونت به دلیل تکنیک‌های بهتر جراحی امروزه بسیار کم دیده می‌شود.
دارو
عفونت بیضه‌ها گاهی اوقات می‌تواند یکی از عوارض دارویی به نام آمیودارون باشد. به طور معمول در دوزهای بالاتر از 200 میلی گرم اتفاق می‌افتد ، به خصوص هنگامی که دامنه دوز آن به 400-800 میلی گرم برسد.
علل غیرمعمول
سایر عفونت‌های ویروسی از علل غیرمعمول اپیدیدیمو-اركیت یا عفونت بیضه‌ها هستند. عفونت از سایر قسمت‌های بدن ، به ندرت می‌تواند در خون به بیضه‌ها منتقل شود ، مانند سل (سل) و بروسلوز. وقتی این اتفاق می‌افتد معمولاً در افرادی است که با سیستم ایمنی خود مشکلی دارند (به عنوان مثال ، افراد مبتلا به ایدز) بیشتر دیده می‌شود. شیستوزومیازیس یک بیماری عفونی گرمسیری است که می‌تواند باعث عفونت بیضه‌ها شود. مردان مبتلا به بیماری بهجت ممکن است دچار بیضه‌های ملتهب شده و باعث اپیدیدیمو-ارکیت غیر عفونی شوند. آسیب به کیسه بیضه می‌تواند باعث التهاب اپیدیدیم و بیضه شود.
علائم عفونت بیضه‌ها (اپیدیدیمو- ارکیت) چیست؟
علائم معمولاً به سرعت – بیش از یک روز یا بیشتر – بروز می‌کند. اپیدیدیم و بیضه مبتلا به سرعت متورم می‌شوند و کیسه بیضه بزرگ ، حساس و قرمز می‌شود. این موضوع می‌تواند بسیار دردناک باشد.اگر عفونت بیضه‌ها عارضه عفونت دیگری باشد ، ممکن است علائم دیگری نیز وجود داشته باشد. به عنوان مثال: درد در هنگام دفع ادرار در صورت عفونت ادرار. در صورت ابتلا به عفونت مجرای ادرار ، ترشح از آلت تناسلی مرد نیز دیده می‌شود. مانند هر نوع عفونت ، فرد ممکن است درجه حرارت بالا (تب) نیز داشته باشد و به طور کلی احساس ناراحتی کند.عفونت بیضه به علائمی چون بدن درد ، تب ، درد در ناحیه لگن ، تکرر ادرار و یا وجود خون در منی نیز مربوط می‌باشد.
آیا آزمایشات خاصی لازم است؟
معمولاً اگر به نظر می‌رسد علت اصلی عفونت ادرار باشد ، آزمایش ادرار و آزمایشات مربوط به مجرای ادرار و مثانه انجام می‌شود. اگر تصور شود که علت اصلی عفونت منتقله از راه مقاربتی است ، یک نمونه (سواب) از مجرای ادرار یا آزمایشات دیگر انجام می‌شود. شریک جنسی افراد مبتلا به عفونت بیضه‌های ناشی از عفونت مقاربتی نیز به آزمایش نیاز دارد.
درمان عفونت بیضه
بهترین درمان برای عفونت بیضه بسته به علت آن دارد. روش‌های درمانی این توع عفونت شامل موارد زیر است:
• معمولاً به محض تشخیص اپیدیدیمو-ارکیت یا عفونت بیضه ، یک دوره داروی آنتی بیوتیکی توصیه می‌شود. این داروها معمولاً خوب کار می کنند. درد معمولاً در عرض چند روز کاهش می‌یابد اما کاهش تورم ممکن است یک هفته یا گاهی بیشتر طول بکشد. انتخاب آنتی بیوتیک به علت اصلی عفونت بستگی دارد.
• اگر عفونت منتقله از راه مقاربتی دلیل آن باشد ، پس از اتمام درمان و پیگیری ، نباید رابطه جنسی داشته باشید. شریک جنسی مردان مبتلا به عفونت بیضه ناشی از عفونت مقاربتی نیز ممکن است به درمان آنتی بیوتیکی نیاز داشته باشد.
• آنتی بیوتیک ها ویروس‌ها را از بین نمی‌برند و در صورت ایجاد عفونت ویروسی – مثلاً اوریون – نیازی به آن‌ها نیست.
• ممکن است دریابید که استفاده از برخی ابزار ارتوتیک به کاهش درد کمک می‌کند. مسکن و بسته‌های یخ نیز درد را تسکین می‌دهند.
• در برخی موارد دیگر ، تخلیه عفونت بیضه از طریق جراحی انجام می‌شود.
آیا عفونت بیضه عارضه ای دارد؟
بیشتر افراد به طور کامل بهبود می‌یابند و عوارض آن غیر معمول است. عوارض احتمالی عبارتند از:
• مجموعه چرکی در اثر عفونت (آبسه) گهگاه در کیسه بیضه ایجاد می‌شود. این عامل ممکن است برای تخلیه چرک به یک عمل کوچک نیاز داشته باشد.
• کاهش قدرت باروری در بیضه آسیب دیده (بیضه) ، به ویژه در موارد ناشی از ویروس اوریون.
• التهاب مداوم (مزمن) گاهی اوقات ایجاد می‌شود.
• به ندرت ممکن است آسیب جدی به بیضه وارد شود و منجر به ایجاد بافت مرده (گانگرن) در بیضه شود که باید با جراحی برداشته شود.
